sevgili. adından belli be abi. sevilen kişi işte. birini seversen sevgilin olur o. biriyle çıkarsan, ilişki yapmak için ilişki yaparsan, birini kıskandırmak için yada ne bileyim isim, çevre yapmak için sevgili olunmaz. ayrıca sevgili yapmak diye bir kavram da yoktur. çünkü sevfili yapılmaz. seversin ve sevgili olur o sevdiğin kişi. belki bir araya bile gelemezsiniz ama yine de sevdiysen sevgilidir o. hiçbir maddi beklenti, hiçbir amaç veya herhangi başka bir şey beklemeden seversin. arana yüzlerce, binlerce kilometre girer seversin. belki haberi de olmaz, sen yine seversin. belki şartlar uygun değildir ama sen yine de seversin. mesafelerin ve diğer maddi olan her şeyin yalnızca birer bahane olduklarına inandırdıysan kendini, seversin. belki karşılık bile alamaz, yine de seversin. onu seversin ve evet, belki karşılık vermez, belki haberi bile olmaz yada belki de bahanelere tutunup kaçar. ama bilir mi ki ne kadar şanslı olduğunu? birinin sevgilisi olmak ne güzel bir şeydir bilir mi? sevilen insan ne kadar da şanslıdır bilir mi?
sevmek kelimesi öyle bir hale geldi ki, artık tek başına kullanmak yetmiyor ciddiyetini anlatmak için. gerçekten sevmek, karşılıksız sevmek falan demek gerekiyor. ya da benim gibi şuraya yazmak gerekiyor. çünkü öyle hale gelmişiz ki bazen ben bile anlayamıyorum ciddiyeti, sadece "sevmek" dendiğinde.