hiç sevemedim.
muhtemelen (ne muhtemeleni illaki) atatürk'ün ölümüyle bağlantılıdır bendeki hikayesi.
80'lerin sonu 90'ların başı daha çocuğuz.
iki gün öncesinde doğum günüm kutlanmış.
hava soğuk malum kasım ayı.
yer adana ama olsun hava yine de bir çocuk için soğuk.
düşünsenize ülkeyi kuran,kurtaran kahramanınız,
altından girilip üstünden çıkılarak sana sabah akşam anlatılan adam artık yok.ölmüş ağa.
travmaya bak.
tüm o kasvetin üzerine o vicdanını silktiğimin okul müdürü soğukta yüzlerce çocuğu anma günü yapıyoruz tribiyle okulun açık bahçesine toplayıp aralarda bir kaç dayanamayıp bayılan çocuğa aldırmadan saatlerce tutarak beni bu bünden soğutmanın zirvesini yaşatmıştır.
ben sana anma yapma demiyorum a.q danası.
anmanı ya uygun koşullara sahip bir mekanda yap, mekanın yoksa da yüzlerce bebeyi o soğukta, ayakta asker gibi saatlerce bekletme bak hala unutmamışız.
şu ülkenin toplum olarak yaptığı en iyi şey zorluk çıkarmaktır inanın.
diğeri de anlamadan,analiz etmeden taraf olmak ve taraf tutmaktır.
sevmedim sevemedim şu 10 kasımı.