bugün okulda bi çocuk beğendim ama nasıl tatlı anlatamam. neyse her şey bu çocuğu arkadaşıma göstermemle başladı. okul çıkışı kafeye gittik çocukta diğer kafedeymiş. kafeden diğer kafedeki insaları görebiliyosun,öyle bir mekan. arkadaş bağırmasın mı insanların içinde 'senin kiiiii' diye. neyse dedim allahtan çocuk duymadı.
sonra birinin ahını almış olacağım ki çocukla aynı dolmuştaydık. yanımda da gerizekalı arkadaşım.
dedim bir saçma hareketini görüyim kendimi dolmuştan atarım.'tamam kanka ağzımı tutcam' diye söz verdi. söz vermese kim bilir ne olacaktı bilmiyorum.
dolmuşta tek çıt yok sadece benim arkadaş konuşuyor,çocukta arkamızda hemen. ismimi bağıra bağır söylemeye başladı.'yok nothanyy sen şunu biliyo musun,bunu ne yaptın,şu ne oldu' dolmuşta ki herkes benim ismimi ezberlemiştir.
sus ne yapıyosun diyorum ''hihih artık ismini de biliyor' diyor.
pıstım kenara bir an önce inmeyi bekliyorum. tam inicem arkamdan bir ses ''kanka korkarsan araaa''
ne suç işledim de bu hallere düştüm dedim içimden. mesajla korkarsan ara ne aw çocuk duydu diyorum,'duysun kanka belki arkandan inerdi,korkarsın diye eve bırakır diye dedim' diyor.
tanımadığım çocuk ben korkarım diye dolmuştan arkamdan inecek ve ben buna mutlu olacam. bazen bende mi sorun var diyorum,bütün arkadaşlarım neden böyle.