sadece maddi anlamda değil, aşk, sevgi, ilgi, çevre gibi gibi unsurlara sonradan kavuşunca da bazı kimselerin kaba eti arşa kadar yükselir. biz de onları sessizce izlerken, içimizden "yazık lan, kimin çocuğuysa." deriz ve uzun uzun ibret alırız.
not: dünyanın dengesi böyle işte. ilham verenler kadar, ibret verenler de var. yokluğu tatmayan, varlığın değerini anlayamaz.