millet sadece sporda değil, her alanda holigan haline geliyor. nedenini sorsan önce holigan olmadığını, sadece taraftar olduğunu; sonra da bunu tarafını sevdiği için yaptığını söyler.
kutuplaşmaya meyilliyiz. bunu marifet sanıyoruz. misal davanın iki avukatı dava öncesi samimi bir şekilde konuşursa müvekkiller "ulan bunlar bir iş çeviriyor" diye düşünür. geçmişte sınıf arkadaşı olan iki avukat birbirine karşıt olmak zorunda, hatta dava öncesi adliye koridorunda avukatlardan biri diğerine omuz atarsa, çirkeflik yaparsa bu onun züper blr avukat olduğuna delalettir (!)
siyasi, ideolojik tartışmalar... aynı görüşte olan iki vatandaşın bile birbiriyle zıtlaştığını gördü bu gözler. arkadaşlıkların bittiğini, birbirlerini tartışma dışı konularda konuşurlarken bile iğnelediklerini... bok mu var da ötekileştiriyorsunuz? aklıma
adile naşit ve münir özkul ikilisinin meşhur
limon-sirke tartışması geldi. o tabi ki bir film sahnesinden ibaretti ama toplumda bu konudan bile saçma konular üzerine tartışılmıyor mu?
*
her şeyin fazlası zarar; çok istiyorsan bir tarafın olabilir, holiganlık seviyesine getirme yeter. sana, karşındakine ve ülkeye zarardan başka bir şey getirmez.