bir erkeğin, bir kadınla empati kurarak yazdığı bir yazıyı alıntılayacağım;
"kadın olmayı hayal ettim geçen gün. bir erkek olarak, kadın gibi düşünmeye çalıştım. zaten normalde, yabancılardan uzak duran ve güvenmeyen bir insanım. kendimi kadın olarak düşündüğümde, içimi bir tecavüz korkusu sardı. gerçekten dehşet verici bir şey. gecenin bir körü, dışarıda gezebilmek veya herhangi bir erkek arkadaşa güvenebilmek o kadar zor olurdu ki.. hele ki bu ülkede, asla yapamazdım bunu. sahi, en basit şeyleri yaşamak için bile hayatını riske atıyor bu ülkenin kadınları. bir erkekle görüşmek, davet ettiği bir yere gitmek bile tehlike aslında.
ülkede binlerce tecavüz, taciz vakası yaşanıyorken ve suçlular kasıtlı olarak serbest bırakılıyorken, nasıl güvenebilirdi bir erkeğe bu kadın? bulduğu her deliğe yaklaşan yaratıklar etraftayken, nasıl olurdu kadın olmak? 10 dakikalık bir yol için bile otobüse bindiğinizde, arkanızı kollamanın gerekli olduğu, hatta bazen kollayamadığınız anların olduğu bir yerde?
evde, doğru düzgün yatamıyorsun bile. ev işi senin üzerinde. bazen evde, anneme üzülürüm, gider yardım ederim kadına. patates falan soyarım en azından. çünkü erkek olmak demek mal gibi yatmak demek değildir. ha tabi bir de, babanızın veya abinizin sizden tahrik olmadığı bir ailede yaşıyorsanız şanslısınız. ağır bir laf gibi geliyor, ama burada gerçeklerden bahsediyoruz.
bir sürü ayıbı vardır bi de kadının. memeni ört, götünü ört, başını ört, regl konuşma, seks konuşma. yüzü bile ayıp aslında düşünüldüğünde. öyle bir çağdayız ki, bütün kadınlar makyaj yapmak zorunda. saatlerce, saçlarına şekil vermek zorunda. hayatlarının önemli bir kısmını sırf bu saçmalıklara harcıyorlar. sadece ceketi alıp dışarıya çıkmanın ne demek olduğunu bile bilmiyorlar. çok zor. gerçekten çok zor.
bu yüzden, hayatıma giren kadınlara, elimden gelen en iyi şekilde davranmaya çalışıyorum. çünkü, o benden daha başarılı hayatta."