uykusuz bi gecenin ardından öğleden sonra iki saatlik bi boşluk bulup fırsat bu fırsat uyuyayım dedim. yetmişbeşsekizotuz tane alarm kurdum ve komşular dahil olmak üzere herkesi aman beni uyandırın ha diye tembihledim yoksa işten kovulurum.
neyse yattım uyudum kafamın her yerinde uğultular gürültüler derken bi açtım gözümü mesaiye yarım saat var. apar topar terliği koluma geçirip pijamayı sırtıma atıp attım kendimi dışarı, otobüse yetişeceğim. bi baktım telefonum yok, geri döndüm telefonu aldım ama vakit dar ya eve giremiyorum girdim çıkamıyorum. koşturdum yine otobüs uzakta göründü. gelecek gelecek ha geldi ha gelecek. yav aman daha var dedim eve döndüm geri uyumaya tam yattım kurduğum alarmlar çalmaya başladı. 2 saatlik uykumu da böyle salak bi rüya ile hiç edip uyumadan önceki halimden daha yorgun bi şekilde kalktım.
bu da böyle bi anımdır.