şimdi düşünsenize burada yazılanları twitter, instagram gibi tanındığımız yerlerde yazdığımızı. sizi az çok tanıdığını düşünen herkes doluşacak "ay sen o çocuğu unutamadın da yazdın değil mi?" ne alaka ya, iki duygusal yazdım diye buraya nasıl vardın sen?
başka bir örnek;
"geçen hafta olan olay yüzünden yazdın değil mi bunu?"
tabi canım, tüm hayatım sen ve seninle yaşadıklarımdan ibaret zaten.
bir de -bu sitede ben pek yazmasam da- düşünce olayı var. bu sadece ideoloji değil, her şey olabilir. kısaca örnekle özetlemek gerekirse bir müslüman ile bir ateistin anlaşmasının en kolay yolu fikirlerden konuşmamalarıdır. fikirlerin eninde sonunda çakıştığı o noktada saygı da kalmıyor çünkü. ee sürekli veya ara ara muhatap olduğun insana da her türlü düşünceni söyleyemiyorsun. yarını var bunun sonuçta.
bu ve bunun gibi nice örnek.
açıkçası her ne kadar gerçek kimliğimiz öyle böyle, biraz da olsa, gizli kalsa da burada biraz çevre edinip tanındıkça olacak olan bundan pek de farklı değil.
(örnekler için biraz sağa sola bakmanız yeterli)
insan biraz kendine kalmalı bence. ne bileyim, ben burada hayatım ile ilgili bir kesit paylaşırken bir düşünceyi savunurken veya bir düşünceye karşı çıkarken saçma sapan, gelişi güzel, kafama göre davranırken birilerinin çıkıp da bunlara baş uzatmasını istemem.
bundan mütevellit sevgili dostlarım, mümkünse tanımayın beni ya da tanımadığınızla devam edin. olur da hatırlasanız bile "bu kimdi ya?" diyin geçin. kendi halindeyi bilemem ama az tanınmak iyi.
çünkü insanlardan kaçmak için insanlara gelmek, yapılan en saçma şey olurdu.
not:bu yazı bu başlığın mı bilmiyorum ama buraya yazdım işte, her neyse.