annem bugün anlatıyor,
"99 bingöl depremini yaşadığımız zaman sen daha yeni yeni yürüyebiliyordun. depremin yaşandığı an, gece yarısı uyanıp her yerin sallandığını görünce hemen babanla birlikte sizin odanıza koştuk. ben ablanı kucakladım baban seni kucakladı. o hengamede çıkış kapısını bulmaya çalışırken baban sen üşüme diye senin montunu aramaya başladı. o sırada cam patladı babanın ayağını kesti. karanlıkta kapıyı zar zor bulduk, dışarı çıktık millet koşuşturuyor, babanda binanın içinde millete sesleniyor;
"abi çocuk üşümesin yardım edinde montunu giydirelim" diye.
bi yandan bacağı kanıyor, bir yandan sana mont giydiriyor diğer yandan hepimizi aşağı indirmeye çalışıyordu"
bunu dinledikten sonra göğsüme bi şey oturdu şerefsizim.
ben, dedim. ölürümde o yaptığını unutmam babamın.
7
demek senin güzel yürekli oluşun babandan gelmiş (okurken gözümlerim doldu) - kacik 17.09.2017 01:45:40 |#3679145