çok sevip uzun zamandır yap(a)madığım eylemdir.
radyo dinlemek özgürlüğü çağrıştırıyor bana.
çok alakasız gibi duruyor ama değil işte.
bu özgürlük benim açımdan olan bir özgürlük değil.
aksine hatta beni kısıtlıyor.
çünkü radyo şarkıların özgür alanı.
müzik listeme hapsolmamış haldeyken seviyorum onları.
mesela ben sırf bu yüzden youtube'dan dinlerim şarkıları.
o şarkı müzik listeme indikten sonra tadı kaçıyor sanki. bildiğin soğuyorum şarkıdan.
hem nostaljik yanı da var hem de hükmedemediğim şarkıları sunuyor bana.
özgür müzik..
kanaldan kanala geçerken değişik değişik hiç duymadığım, farklı tarzda bir sürü şarkıyla çarpışıyorum.
sonra biriyle bir kaç saniye göz göze gelince aşık bile oluyorum.
geçemiyorum o kanalı.
i̇şte böyle de anlamlar yüklüyorum ben buna.
bak yine telefonumda radyo olmadığı geldi aklıma.
(bkz: sen muazzam bir detaydın:( )