jose ernesto sosa'nın trabzonspor'a transferi

çok can yakıcı bir hadise. ulan yapılır mı bu bize? kiev'de savaşın ortasından geldin daha gelir gelmez sana kalbimizi açtık biz. 2 yılımız geçti beraber. 2 yıl lan belki futbol için uzun bir süreç değil ama çok güzeldi o iki yıl. belki fazla sevdik. ama harbiden çok güzeldi, çok güzeldin. mersin maçında attığın frikik, osmanlı maçında ceza sahasına girip bitirişin. o kadar anlam kattığın, yarına çıkarttığın gece. sana atılan her tekmede bizim canımız yandı, oynadığın dakikaları hesapladık lan. her şey ne güzel gidiyordu oysa. bir gün ansızın geldin ben gidiyorum dedin. nereye dedik milan'a gidecekmişsin. orası sana uymaz, büyük piyasadır, harcarlar seni diyemedik. sana değer vermeyen, bizden daha aldatıcı bir albeniyi seçtin. gitme diyebildik sadece, dinlemedin. antrenmana onların bilekliğiyle çıktın lan. hiç mi acımadı için? gittin. kısacık bi zaman. 16 maç şans verdiler sana sadece. o aldatıcı albeninin sonucunu gördün işte. mutsuz oldun. kalsan 34+6+6 en az 42 maçın bizde garantiydi ertesi senenin de tapusuyla beraber. sen mutsuz oldun biz ne yaptık? yine geri gel dedik amk. yönetime alın diye baskı yaptık gururu hiçe sayıp. mesajlar attık dön diye. sen ne yaptın? trabzon'a gittin. hiç mi sevmedin seni bu kadar sevenleri? hiç mi yüreğinde yer etmemiştik? nasıl izleyeceğiz biz seni, nasıl unutacağız? tümer'e küfretmezken bile içten içe üzülen adamlara engel mi bu yaptığın şimdi? canım yanıyor canım. ayrılık ne yaman bir ateşmiş be. hiç bunları yaşatacak gibi değildin oysa ki, ne kadar güzeldin. edit: çocuklarının velayetini isteyeceğim lan. karın hamileyken onun doğum sancısından daha ağırını sahada bize çektirdin. liverpool maçlarında ben doğurdum o çocukları, ameliyathanede o karı doğurmadı.