kafan boşken hemen aklına düşüyor. geçirilen günler, geceler; söylenen, söylenmeyen sözler. hepsini değerlendiriyorsun. kendinin ve o'nun yanlışlarını buluyorsun, yaptığınız güzel şeylerin tekrar farkına varıyorsun. yeni ayrılmış ve güzel şeyler paylaşılmışsa bunların üzerinden geçmek terletiyor insanı. ciddi terliyorsun yani. yazdıklarını okumak, hediyelerine dokunmak zor geliyor başlarda. böyle dokunduğun anda bir şeyler olacakmış gibi hissediyorsun..
gece gece nerden de düştü aklıma