uğruna kan akıtılıyor, can veriliyor.
hukuki metinlerde ise çoğunlukla hak ve özgürlük arasında simetri kuruluyor.
devletler tarafından ise genellikle birey/vatandaş/insanları hizaya getirmek için kullanılıyor. oysa ögürlük, bir otorite tarafından bahşedilen -ve tabi ki karşılığında bol miktarda külfeti olan- bir nimetten çok daha fazlası. ve bu nimeti geri almanın tek yolu da bileğe kelepçe takmak değil.
şu an yaşadığımız dünya için özgürlük, çırpındıkça daha çok battığımız bir bataklık gibi. "çağa ayak uydurmak" veya "teknolojinin nimetlerinden yararlanmak" adı altında attığımız her adımda, yaptığımız her hamlede bileğimize kelepçe, boynumuza yular, ayağımıza pranga geçiriyoruz.
bir şeyleri seçmek için onlarca alternatifimizin olması, o şeyi seçmek zorunda olduğumuzu/ seçmeye zorlandığımızı bize kolayca unutturuyor.
belki de özgürlük, bir insanın istediğini yapabilmesinden çok istemediğini yapmamasıdır.