ümit yaşar oğuzcan'ın, intihar eden oğlu
vedat oğuzcan'a yazdığı yürek burkan şiirdir.
pesimist bir kişiliğe sahip ümit yaşar oğuzcan'ın hayatı boyunca defalarca (yaklaşık 24 kez) intihar girişiminde bulunduğu söylenir. şair, bu girişimlerine baba olduktan sonra bile devam eder. bu durum artık ailenin tadını kaçırır, hatta çocukların psikolojisini bozar. en sonunda durumdan bunalan vedat oğuzcan, 6 haziran 1973 sabahı, henüz 17 yaşındayken galata kulesi'nden kendini boşluğa bırakır. babasının 24 kere denediği ama başaramadığı şeyi, vedat bir kerede başarmıştır. yerde hareketsiz yatarken, avuçlarının içinde bir not vardır; "baba, öyle intihar edilmez, böyle edilir."
bu olay sonrası şair, oğlu için bu şiiri yazar...
---
spoiler ---
6 haziran 1973
pırıl pırıl bir yaz günüydü
aydınlıktı, güzeldi dünya
bir adam düştü o gün galata kulesi'nden
kendini bir anda bıraktı boşluğa
ömrünün baharında
bütün umutlarıyla birlikte
paramparça oldu
bir adam benim oğlumdu...
gencecikti vedat
ışıl ışıldı gözleri
içi
bütün insanlar için sevgiyle doluydu
çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
kendini bir anda bıraktı boşluğa
söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
zaman durdu
bir adam düştü galata kulesi'nden
bu adam benim oğlumdu
"açarken ufkunda güller alevden"
çıktı, her günkü gibi gülerek evden
kimseye belli etmedi içindeki yangını
yürüdü, kendinden emin
sonsuzluğa doğru
galata kulesi'nde bekliyordu ecel
bir fincan kahve, bir kadeh konyak
ölüm yolcusunun son arzusu buydu
bir adam düştü galata kulesi'nden
bu adam benim oğlumdu
küçüktü bir zaman
kucağıma alır ninniler söylerdim ona
"uyu oğlum, uyu oğlum, ninni"
bir daha uyanmamak üzere uyudu vedat
6 haziran 1973
galata kulesi'nden bir adam attı kendini
bu nankör insanlara
bu kalleş dünyaya inat
şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
"uyan oğlum, uyan oğlum, uyan vedat"...
---
spoiler ---