işte, dedi kadın, dünyaya onun için gelmiş olmalıyım. adam karşısında bir şeyler anlatıyordu ama kadının gördüğü tek şey aşktı. üstüne beden giyinmiş aşk. konuşan, gülen, ışıldayan gözlerle bakan bir aşk. saatlerce öylece oturdu karşısında, etraftaki tek ses, tek nefes onundu sanki. ilk kez kalbi böyle atmıştı. sanıyordu ki tüm dünya duyabilir bu sesi o denli yüksekti kalp atışları. birlikte geçirdikleri ilk akşamdı. kadın eve döndüğünde kalbine sığmıyordu aklından geçenler. afallamıştı. başını yastığına, elini kalbinin üzerine koydu ve anladı. karşısına oturup güldüğünden beri aşık olmuştu bu adama. aşk tam da böyle hissettiriyordu.
peki ya sonrası? sonrası hep hüsran.