türklerin orta asya'da ki eski yurtlarına i̇ranlıların verdiği ad.
şevket süreyya aydemir'in "suyu arayan adam" kitabinda; "biz osmanlı olmadan önce türktük, şimdi de türküz. kaybolmakta olan sadece osmanlı vatanıdır. bu vatanın sınırları tuna'dan,meriç'ten altaylara, çin seddine kadar uzanir. memleketimizin adı turandır." diyerek turan görüşünü bu şekilde savunmuştur.
kitabın başka bir bölümünde turan hakkında şöyle bir yazı vardır:
savaş bitmişti ve yenilmiştik. edirne de i̇stanbul gibi işgal altındaydı. o sırada azerbeycan hükümeti hoca istiyordu. görev aldığım şehir nuha (şeki) azerbeycan’ın kuzeybatısında, kafkas dağlarının eteklerindeydi. buradaki insanlara turan hakkındaki fikirlerimi anlatıyordum. fakat her geçen gün ümitsizliğe kapılmaya başlamıştım. turan bir illüzyon, bir ütopyaydı. turan hiçbir zaman ulaşılamayacak hayali bir ülkünün adı mıydı?
not: daha sonraları aydemir kendi içerisinde görüş ayrılıklarına düşer. marksist akımını daha sonra komünizmi ve son olarak kemalizm anlayışını benimser. milliyetçi ve turan hedefi ile edirneden yola çıkan bir öğretmenin azerbaycana ve oralardan farklı yerlere uzanan farklı görüşler içinde kimliğini arayarak geçirdiği hayatını anlatan bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.