allah affetsin cenazelerde çok oluyor. bi de lise de disipline gitmiştik. orda gülmek için sebep çoktu ama. tabi dayanamayıp gülünce disiplin kurulunda olan beden eğitimi hocasının üç parmağının izi yanağımda acı bir hatıra olarak kaldı.
en efsane olanı şu. bi yere taziyeye gittik bi abimle. birisi ölen kişinin kardeşine "başınız sağolsun, nasıl oldu" dedi. demez olaydı. duymaz olaydım. adam ağlamaklı bi sesle "at düşmüş" dedi. soruyu soran kişi üzülerek "yazık attan mı düşmüş" dedi. ve beni oradan kovduran cevap geldi cenaze yakınından. "yok, at bizimkinin üstüne düşmüş." bok var ya amk sorguluyon. adam ölmüş işte.