12.00 itibariyle 1 yıl geride kaldı. 365 gün geçti ama hala sabah ranzamın deprem olurcasına titreyişini uyanmama neden olan patlama ve cam seslerini dün gibi hatırlıyorum. herkesin balkona çıkıp emniyetin orda duman çıkıyo inşallah bişey olmamıştır deyişlerini, tanıdık tanımadık demeden arabalarına herkesi alıp kan vermeye giden, hastahaneye giden taksilerin minibüslerin para almadan götürüşleri, yarım saatte 100den fazla yaralıya yetecek kadar kan toplanması son olarak patlama yapılan emniyet binasına asılan koskoca türk bayrağını dün gibi hatırlıyorum. unutmak mümkün değil, kinimiz diri!