ya bu sıpa beni çok duygulandırdı bugün. normalde bana bazen sinir krizi geçirtir bazen de sevgi ama bugün başkaydı.
üniversite için il dışına çıkacağım ve aileden ilk defa biri üniversite için il dışına gidiyor. şimdiden kendimi ve ailemi hazırlıyorum. son bir ayımın tadını çıkarmaya çalışıyorum, doğal olarak hep ön plandayım. her isteğim yapılıyor ve nisyan'ın istekleri üzerine hareket edilince ister istemez dillerde adım dolanıyor.
bugün wp'a girdim, baktım mesaj atmış. şunları demiş: "ilk önce tebrikler küçücük teyzem. annem hep senle konuşuyor zaten de seni orta bir sanarlar yurtta filan. dalga geçiyorum ama bir yandan da üzülüyorum, şimdi kimle dalga geçeceğim?"
ya sen kendine gelsene, ben 5 yaşımda piremses edasıyla insanları parmağımda oynatırken kıskandın koşa koşa milyonlarca spermi geçtin geldin hayatımın en orta yerine. neydi şimdi bu? sen benim hiç sevmediğim ve kıskandığım yeğenimken nasıl oldu da böyle sevdirdin kendini? ah be..