staj gördüğüm hastanede zerre duyar olmayan hemşireler gördüm. bir hastanın sadece tedavisini yapmakla bitmiyor iş. sizin göreviniz hasta taburcu olana kadar peşinde dönmektir. nasıl rahat uyuyorsunuz anlamıyorum? i̇stisnalar hariç tabii.
hastam vardı bi tane. yaşlı koah hastası. ağrıları var. yanında 45 yaşlarında bir kızı. i̇smi betül. bana adımı sordu söyledim. neyse; doktor isteme parol flakon yazmış. ağrılarını kessin diye. ancak parol'un bir diğer etkisi de ateş düşürücü olarak kullanılması.
kadın ağrılardan duramayınca hemşireye "abla ağrı kesiciyi başlıyorum" dedim. ateşini ölçmemi söyledi. ölçüm 35. kızı
söyledim işte bana diyor ki verme ilacı.
abla üzerini örtelim ilacı verelim, klimayı da kısalım biraz diyorum. yok diyor verme ilacı.
gittim doktorunun yanına kadının. doktor da beni sever yoğun bakımda çalışan tek stajyer olduğum için. dostlarımın işi bana satıp kaçmasından dolayı.
neyse efendim, doktora da söyledim. böyle yapalım diye. yap dedi bana. gittim kadının tedavisini yaptım ağrıları dindi. kızı bana ayrı dua ediyor kadın ayrı. hemşireden de şikayetçiler. i̇lgilenmedi diye.
öğle yemeğinden döndüm azizim. 1 saat ya oldu ya olmadı. kızı geldi bana sarıldı.
kızı yanıma geldi yemekten sonra, metanet gördüm gözlerinde sözlük. bana sarıldı, allah razı olsun senden annemin ağrısı geçti ama kaybettik dedi.
ben bir dua aldım ama o kadın annesini kaybetti. velhasıl kelam, lütfen biraz özen.
severek yapmıyorsanız allah rızası için yapmayın.