enfes bir
ados şarkısı. her sözü ayrı anlam, ayrı dünya.
travma
---
spoiler ---
şimdi bi filmin sonuyla muhattapsak,
içimden ıraksan, elimi bıraksan.
ne fark eder ki zaten her manzara aynı.
uçmak aynı inan, düşmek bile aynı.
zaman senden yana seyirde,
geriye bakmak için geç artık bu şehirde.
görüyorum bu defa bilmediğim şekilde.
ölmekte sinemde topraksızın,
bitti şiirler...
ömrün hırsızları koynumuzda büyüdü.
bugün yarına hasret bir hayatta lanetledik dünü.
"sabret" dedikçe dudaklarım biraz daha çürür.
o saray sandığın kalplerin hepsi benim sürgünüm.
ne desem göğsümü ısrarla bastırır kabahat.
bilmiyorum, belki çıkmam bile bir sabaha.
şimdi lazım bana sınırsız bir istirahat,
fakat tutmuyor dikişlerim, sabret biraz daha.
tut ki; ben kendime ızdırabı zor göreyim.
tut ki; bir rüyada medet buldum, uyut beni.
tut ki; dilim susmuyor, pusuyor cümlelerim.
bi anlam için tükendi tüm benliğim, toparla beni.
bi mutlu son istemem, yeter ki son olsun.
zahmetin surete büründükçe "ben" oldu.
ben ona baktığımda, daha da büyük yok oldum.
şarkılar susunca, huzurum el oldu.
ruhum ziyan, ismin bir an,
dilimden düşecekse dünyada bitmiş zamanım.
bak, bak bu lanetlere gark oluyor sabahım.
bir ağaca benziyorum, dallarım da yok artık.
neden manidar bu kadar şimdi merhabalar?
neyin kastına düştüğümde yakar hatıralar?
seni de karşıma bir zanlının sıfatıyla,
gün gelir cinayetler eşitlenir büyük sevdalara.
sakın arkamdan bakma, sırtımda gururumu taşırım inatla.
i̇nsan her şeyinden arınmak ister bu kadar kanla.
bir gururum kalır ellerimde, onu da ben bırakmam.
öyle sahte suratlar tanırım ki; benden de beter.
gönlüm el kaldırır, lan bi çocuk sanki, küstü gene.
bunca şey üst üste geldi diye mi bindin en tepeme?
kirlenen yine ben, sayfalar boyunca aklı lekeler.
çöktü geceye benzeyen bi karanlık.
göz altlarımda kanıt var, dilimde bir insanlık ayıbı.
kimim var, bizim kadar büyük bi kayıbım.
benim düşen suratlarımın hepsi kollarımla sarılı.
hakim olmadığım şu hayatımın devrimi artık,
yürekler içerde, çok derinlerde yapılır.
i̇nsan işte 3 kuruş kadar da satlır.
elbet ismini satmam, bir ah'ın akıllarda kazınır.
safi ruhlar uçup diyarımdan gitti.
bu şehrin ortasında bir lekeyim, şimdi bittim.
susuyordum evvelde, gönlü kim diriltti?
payıma düşen yağmurun altında büyüttüm bu fikri.
üzülür mü dersin ki sol yanımdan ifrit?
ne kalem der bi veda şekli, görünmeden gittin.
bakma zaten bana durduğumuz bitti.
mutluluk mesafesi bizlerde; ya kaştır, ya kirpik...
---
spoiler ---