sadece futbol değil, herhangi bir şeyin fanatizm dozunu ayarlayamayan insanları antipatik bulurum.
çünkü o insanlar, sevdikleri şeye bağlandıkça, taktıkları at gözlüğü de büyümeye devam eder.
(bkz: bağlanmanın körleşmeyle doğru orantılı olması)
ideoloji, din, spor, edebiyat, sanatçı, dizi, program, ünlü ya da sıradan birisinin fanatiği olmak bana çok abes geliyor.
mesela şeyi de anlamıyorum; her sene survivor'daki yarışmacıların fanatiği olan kitleyi.
ve bu kitle hiç değişmiyor. geçen sene x kişisinin fanatiği olan eleman, bu sene y kişisinin fanatiği oluyor. fanatik olmayı alışkanlıkla birlikte ihtiyaç haline getirmiş.
what the fuck?