karı koca birlikte işlettiği bi yerde çalışıyorum boş zamanlarımda. akşamları da ikisinden biri bırakıyor eve.
buraya kadar her sey normal. ama artik patron calisan degil, resmen butun aile içini bilen birine donusturduler beni.
bi gun abla beni birakiyor. durdu tekelin önünde sigara aldı, sonra bana donup "abine(eşi) deme simdi abartir tekelden aldim diye" dedi. bende tamam abla demem dedim.
bugun de abi birakti beni. yolda tanidik bi kızı arabaya aldi yol ustunde indirdik.sonra bana dönüp
" ablana deme simdi abartır yanlis anlar" dedi. tamam abi demem dedim.
hayir birbirinizi bu kadar mi iyi tanıyosunuz masallah ya.. evlilik boyle bir sey demek ki birbirini en ince noktana kadar tanimak.
ama yani bir konuşsam, ortalik cehennem yeri.arada kalıp canı çıkacak olan da benim. o üçüncü kişi yine benim. kader yine şaşırtmadı.