bu adam hakkında ne yazılsa ne çizilse azdır işte. ne yazık ki kendisi son aşık'ımızdır. ve maraşlıdır amma lakin memleketinde dahi ölemememiştir. buna rağmen bu ülkenin müziğine bu ülkeye sonsuz katkıda bulunmuştur. yazdığı, okuduğu her türküde her dizede bir mana barındırır. sazın döşüne her pençe vuruşunda size ait olduğunu hissettiğiniz ama bilmediğiniz bir kültüre yolculuk etmenizi sağlar. ayrıca çocukluğumun ilk sanatçısı diyebilirim. babam kendisine bayılırdı dolayısıyla bir sürü kasedi vardı arabasında ve benim için araba yolculuklarının en güzel taraflarından birisiydi kendisini dinlemek. niye bilinmez ama şarkı beğenmenin ayıp olduğunu düşündüğümden kendisini beğendiğimi aileme çaktırmamaya çalışırdım. bu adam sayesinde daha çocukluktan iyi bir thm dinleyicisi olunur ve bu müzikle tanıştıktan sonra dönem dönem sırasıyla yaşıtlarınızın dinlediği pop, pop, bi daha pop, rap ve metal ağzıyla kuş tutsa da sizi etkileyemez, nafile. ki bu da yıllarca etrafımdakilerin müzik kültürü var benim yok zannetmenize ve yalnızlaşmanıza(müzikal zevk anlamında) yol açar. müzikle ilgili bir konu açıldığında onlar birilerinden bahseder ve sizin en ufak bir fikriniz yoktur zaten onların da 3 ay sonra hatırlamayacağı o kişilerin kim olduğu hakkında. mahzuni gibilerden bahsetseniz de yüksek ihtimalle o kim ya diyeceklerini olsa olsa haa biliyorum babam da dinliyordu galiba diyeceklerini bildiğinizden susmayı tercih edersiniz. ama hiç şüphesiz işin en zor kısmı sizi tanımaya çalışan kızın sorduğu 'ne tür müzikler dinlersin' sorusudur. bu sebeplerden bu zevkinizin dezavantaj olduğunu düşünürsünüz bir dönem. oysa günü geldiğinde thm sevgisi ancak klasik müzik, tsm, jazz-blues, country music vs. ile tahtını paylaşabileceğini size gösterdiğinde bir daha anlarsınız bu adamın ve yaptığı müziğin kalitesini.