boşa çene patlamak istemeyen insandır. dertleşemeyen değil de dertleşmek istemeyen diyelim. aynen ben de böyleyim. birileriyle otururken susarım çünkü bilirim ki ne anlatırsam anlatayım ne söylersem söyleyeyim karşımdaki insan ya anladım diyecek ya da kendi egosuna göre akıl verecek. olayları içeride kendine anlatmak daha güzel. tabii şunu da unutmamak lazım
(bkz: psikolog olmak)