babam anneme 25 yıllık evlilik hayatında hiç çiçek almamış. e tabi maddi imkansızlıklar falan annem yeterince hoş görmüş bu konuyu ama içinde hep ukte kaldığını da biliyorduk abimle.
abim de bu sene çalışmaya başlayınca eli para tutmaya başladı, ben de harçlıklarımdan biriktire biriktire bu miktar para toplamıştım. doğum gününde hepimiz birer tane çiçek aldık anneme. orkide. beyaz ve mavi. o akşam sevinçten ağladı canımın içi. kim bilir belki 25 senedir ilk defa bu denli mutlu olmuştu.
geçenlerde ağlarken gördüm yine meleğimi. ne olduğunu sorduğumda ona aldığımız çiçeklerin kuruduğunu söyledi. bakamadım onlara benim suçum diyip duruyordu. önce sımsıkı sarılıp teselli ettim. daha sonra gidip bir tane daha orkide aldım çiçekciden. şimdi her sabah onunla konuşup yanında kahve içiyor :)