bugün onu ne kadar sevdiğimi tekrar anladım. 

hep demişimdir amca çocuklarımla biz kardeş gibi büyüdük, ayrım yapılmaz bizde diye.

sabah kahvaltı için uyandırdı beni. baba-kız başbaşa kahvaltı yaparken "demek öyle baba he?" dedim. "ne öyle?" dedi. ben de "demek dünyanın en tatlı üç çocuğuna sahipsin." dedim. durdu, güldü ve şunu dedi: "benim 3 çocuğum yok ki. 9 tane var." 

sonra bizim adımızı, amcamın iki çocuğunun adını ve torunlarının adını saydı. küçücük kalbine bu kadar sevgiyi nasıl sığdırıyor anlamış değilim ama o'nun 9 evladını sevişinden daha çok seviyorum babamı. allah yokluğunu göstermesin.