bir karacaoğlan şiiridir.

i̇ncecikten bir kar yağar, 
tozar elif, elif diye... 
deli gönül abdal olmuş, 
gezer elif, elif diye... 

elif’in uğru nakışlı, 
yavrı balaban bakışlı, 
yayla çiçeği kokuşlu, 
kokar elif, elif diye... 

elif kaşlarını çatar, 
gamzesi sineme batar. 
ak elleri kalem tutar, 
yazar elif, elif diye... 

evlerinin önü çardak, 
elif'in elinde bardak, 
sanki yeşil başlı ördek 
yüzer elif, elif diye... 

karac'oğlan eğmelerin, 
gönül sevmez değmelerin, 
i̇liklemiş düğmelerin, 
çözer elif, elif diye...