yangınlı şiir

Ah be böyle adamlarda mı var, dedirten türden; Emircan iğrek- Yangınlı Şiir Eşkıyaların kibar olduğu zamandan Adamların kadınları müjganından öptüğü sokaklardan Geçtim büyüyorum ara sıra yalanla Yazıyorum içimi şu odamda, değiyor başka hayatlara Başıma binbir bela gelir bu ruhumun yüzünden, ben onun gönüllü işçisi Bu devirde söylenir mi böyle yangınlı şiirler? Ben o geçmişin misafiri. Yüksek kaldırımda bir akşam tanır felaketim seni Başında kasketin senin içinde kasvetim Cadde-i kebir gibi yakarlar beni çaresiz Bakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi