bu yazıyı son zamanlarda artan feminizm sayfalarından kopup nefret eğilimli krizler geçirmiş kadınlar okumasın. metalaştınız! şaka şaka.
bir kadın düşünelim mesela. sevilmek istiyor. her insan gibi, ihtiyaç duyuyor en nihayetinde. tıpkı bir erkek gibi. seviliyor ve sonra ilerleyen evrelerde bundan şikayetçi oluyor, sıkılıyor, daralıyor. ama istediği bu!
bir müşteri düşünüyoruz, soğuktan titreye titreye sıcak bir çorbanın hayalini kurarak bir restorana giriyor. karşısına gelen yemeğe; ama bu çok sıcak diyerek şikayet ettiğini düşünebilir misiniz? bunu yetkili personele şikayet etmiş bir müşteri hakkında ne düşünülebilir. salak der geçersin.
hadi sevginin fazlasını sıcak çorbanın ağzı yakmasına bağlayalım. sevginin de kontrol edilebilir bir şey olduğunu unutmayın. özetle kadın erkek fark etmeksizin ne istediğimizi bilmemiz gerekiyor. dışardan gösterdiğiniz zor erkeğim ben üzerim senileri ve güçlü kızım ben sana kolay yar olmam edalarını fazla uzatmayın. ee tabii biraz naz yapmadan olmaz. kolayın üstüne kimse gitmez. zora koşmak bi süre sonra yorar. o yüzden fazla uzatmayın bu evreleri. sonuçta yorgun geçen bir gecenin sabahında herkes olduğu gibi uyanıyor.
kadınların ilgi, alaka ve sevgi hislerini yemek kavramı üstünden açıklamaya çalışarak başka noktalara da değildim. yakşamlar sözlük.