seni öpebilirdim şair bile olabilirdim hem belki seni de aldırırdım yanıma çağdaş coğrafyalarda leyla ile mecnunculuk oynardık güzel şiirler yazardık şiirlerimiz olurdu boy boy herbirine dedelerimizin isimlerini şairlerimizin isimlerini verirdik ne biliyim ya sabahattin alicilik oynardık sinopa giderdik mapus duvarlarına isimlerimiz kazırdık dönüşte istanbulda kabataşta balık ekmek yerdik sen soğanlı istememene rağmen soğanlı gelirdi senin balık ekmeğin usulca açardım içini ekmeğininin bütün soğanlarını alırdım kendi ekmeğime leş gibi soğan kokardım.benden rahatsız olup karşı kaldırımda yürümeye başlardın benden ayrı ama benle bir o kadar beraber de bi anlamda.beşiktaşa kadar yürürdük belki kabataştan hafif bir yağmur başlardı belki de fındıklıda yağmur iyice azardı ve sen illaki benim yanıma gelirdin karşı kaldırımdan çünkü hazırlıklı olurdum ben şemsiyemi yanıma alırdım hep meterolojiyi takip eden hep ben olmuşumdur çünkü çok ıslanmışımdır ben hep ıslanırdım habersiz yağmurlarda çünkü.
barbaros meydanına vardığımız zaman yağmur dinerdi belki güneş bile açabilirdi bir bayrak görürdük çarşı içinde heryeri baştan sona kadar çubuklu bu bayrağa kafamı kaldırıp dalıp giderek hayran hayran bakardım belki de kıskanırdın siyah beyaza olan o sevdamı dürterdin beni "kahve içmek istiyorum bokum dondu ya"derdin.i̇nceden ayılıp tamam derdim efendi gibi;içelim derdim...otururduk bi kafeye bi yandan kahvelerimiz icerken bi yandan ben senin yağmurdan nemlenmiş saçlarını seyrederdim.
ah şu mermi içimi delmeseydi eğer...