insanlar çok fazlalar. insanlar çok konuşuyolar, az dinliyolar. insanlar az mutlu edip, çok mutlu olmak istiyolar. insanlar nefes almak isterken, diğerlerini boğuyolar. insanlar çok sevilmek isteyip, sevgi cimriliği yapıyolar. insanlar kalpleri kırılmasın isteyip, diğer kalpleri parçalara ayırıyolar. insanlar dertlerinin ciddiliğinden dem vururken, karşıdakinin sorunu için buna mı üzülüyorsun? diyebiliyolar!. nefret ediyorlar ama nefret edilmeye tahammül edemiyolar. fütursuzca eleştirirken, eleştirildikleri anda tırnaklarını çıkarıyolar. düşünmüyolar, en kötüsü de düşünmeden konuşuyolar..
insan olmak, canımı çok sıkıyo bazen.