biz türkler genel olarak üşengeç bir toplumuz. oturduğumuz yerden emir talimat vermeyi çok severiz.
örnek vermek gerekirse, mutfağa su almaya gidenlere bir bardakta kendilerine getirmelerini istemeleri veya kalabalık bir ortamda biri çayı tazelediginde diğer çay içenlerin yaşadığı telaş ve bardakların dibini görmeleri.
bu ikincisi çok enteresan bir durum. üniversite öğrenci evinde çok gözlemledim bunu. arkadaşlar ile yere gazete serilip çay çekirdek yapılır. biri çayı bitirdiğinde geri kalan herkes bardağı kafaya diker, boğazının yanması uğruna. i̇lk çayı bitiren eline çaydanlığı alan artık geri dönüşü olmayan bir yola girmiştir. herkesin çayı doldurmak zorundadır. diğerleri ise çay doldurma işini birine yıkmanın verdiği haklı gururu yaşar.