ilk albümleri
(bkz: zehr-i zakkum) dan sonra tabir-i caizse bir dikiş tutturamamış gruptur. ha tabii kendilerine göre bir dikiş tutturdular, bilhassa mustafa ceceli tayfası tarafından da çokça benimsendiler orası ayrı.
fakat bu zehr-i zakkum yok mu, o kadar başka ki. hep bu tarzda devam etselerdi belki bu kadar dinleyeni olmayacaktı şimdi. ama en azından daha nitelikli biri dinleyici kitlesi olacak ve türk rock tarihine isimlerini altın harflerle yazdıracaklardı. bu albüme yatıp kalkıp dua etmeliler bence. zira bu albümden sonra yaptıkları şeyi hala rock olarak dillendirmek saçmalığın daniskası olur. (umarım öyle bir şey yapmıyorlardır.)
placebo'dan çokça esinlenilmiş (bence çok da güzel olmuş) bu ilk albümden sonra aynı bu şekilde devam etselerdi daha özgün bir tarz yakalamaları ihtimali de epey fazla idi. yusuf demirkol bizim yerli brian molko'muz olabilirdi.
aynı zamanda bu grup hakkındaki en kısa ve net yorumu geçenlerde bir youtube'da gördüm:
"adamlar placebo olarak yola çıkıp sonunda hüsnü arıkan oldu lan"
ki bu dünyanın en haklı isyanı olabilir, ayrıca çok da komik :d
ah be zakkum, nerede hipokondriyaklar, nerede kapat perdelerimi, nerede ahtapotlar?