garip bir hafizam var benim.
çok ince detaylara takılır, unutmaz. bu yüzden acı veya güzel anları hatırlama konusunda şaşırtıcı derecede iyidir.
ama aynı zamanda oldukça seçicidir de.
misal kimisi nasıl bu kadar iyi olduğuna şaşırırken kimisi de ne kadar balık olduğumdan bahseder.
i̇lgilendiğim kişi ve olaylara göre performansı değişiyor demekki :d
bide yer-yön hafızam hiç yoktur.
beni bir yere on kere götür, on birincide kaybolurum.
yola çıktım zaman içgüdüsel hareket ederim.
doğup büyüdüğüm yerde bile bir sokağı sorsalar katiyyen gözümde canlanmaz hatırlayamam.
ama bunların aksine insan yüzlerini hiç unutmam.
bir kişinin yüzünü bir kere görmüş olmam yeterlidir. bir daha unutmam o yüzü.
kısa süreli de olsa, o kişiyi yalnızca bir kez de görmüş olsam, yıllar sonra karşıma çıksın biraz düşününce bulurum nerden tanıdığımı nerde gördüğümü.
ha birde telefon numaraları var:)
bir kez göreyim, resmen fotokopisini alıyor beynim.
i̇stemsiz kalıyor aklımda elalemin numarası ajsjhs
boş işler müdürü gibi, çıkarıp hafızamı dökebilsem şuraya ne kadar gereksiz şeylerle dolu olduğuna şaşarsınız.
yakında gerekli bilgileri almam diye isyan bayrağını çekerse bir gün, sebebi bu gereksiz numaralar ve gereksiz detaylardır.