en sevdiğim günlerden biridir.
annemler şuan
çarşaf böreği yapıyorlar, bu başlı başına bir mutluluk zaten. benim bu güne dair en sevdiğim şey ise mezarlık ziyaretleri. yani bir iki kişi ile gitmek değil, yanlış anlaşılmasın. küçük bir yerde oturuyorum, ben köy diyeyim. köydeki herkes ailecek mezarlığa gelir ikindi namazından sonra. mezarlıkta bir saat civarı kuran okunur hocalar tarafından. bir nevi buluşma ve ölümü hatırlama. kimisi ürperir ama ben huzur buluyorum o ortamda. ağaçların hışırtısı, okunan kuranlar, minik elleriyle amin yapan çocuklar, belki sessizce ağlayanlar... o an tüm köyü bir sessizlik sarıyor ve sadece mezarlıktan yükseliyor huzur veren sesler. güzel oluyor vesselam.