bugün hiç yataktan çıkmadım..
çünkü 3 yıldır rüyamda görmediğim babamı gördüm rüyamda..
sosyal medya ve televizyon da çıkan reklamlar yüzünden o kadar bilinç altıma işlemiş ki, yada bilmiyorum belki de çok özlediğimden veya son zamanlarda yanımda görmek istediğim zamanlar arttığından dolayı da olabilir ..
dün gece babamı gördüm rüyamda ben..
çok özlediğim babamın yüzünü gördüm kanlı canlı..
göz kırptı babam bana, hep o masum gülümsemesiyle..
sarıldım boynuna, boynunu kokladım ..
üzerinden tam 15 yıl geçmesine rağmen o kokuyu hiç unutmadığımı fark ettim..
doya doya sarıldım, kokladım, öptüm babamı " gitme artık ne olur gitme bırakma beni muhtacım sana, yüzüme bakıp ben hep senin yanındayım demene muhtacım ne olur gitme" dememle annemin beni uyandırması bir oldu.. daha bu saat oldu hiç çıkmadım yataktan.. arada gözümü kapatıp aynı rüyaya dalmak istiyorum. çok güzeldi be..
babalar günün kutlu olsun babam, keşke hep yanımda kalabilseydin..
(bkz: ben bu hayatta kaybetmeye babamla başladım önce babam öldü sonra herkes) ..