yılın belli dönemlerinde, kontrol edilemez bir noktaya ulaşmış olan bağımlılığını istese tek kalemde yerle bir edebileceğinin sinyallerini vermeden duramayan, avuçları arasında evirip çevirdiği tepeleme dolu sigara paketi de çöpü boylayınca tiryakiliğine bir son vereceği hakkında büyük yeminler eden, izmaritine kadar içtiği her cuğara tanesinden sonra kararlılığı yavaş yavaş yüzsüz bir pişmanlıkla yer değişen, nihayet "sikerim lan öyle işi" diyerek sevgilisi ile vuslata ermiş gözü kara aşık kişisi pozisyonuna geçip duyduğu müthiş rahatlığın üstüne bir de zafer sigarası yakan ve bütün bunları artık dini bir ritüele dönüştürmüş olan ağır müptela.
(bkz: gör bak şu karton da bitsin bi daha ağzımı sürüyor muyum)