"umutsuz bir aşk çökmüşse gönlüne sabahın üçünde özelikle onun orda, yerinde olmadığı kuşkusuna kapıldığında telefon etmeyi gururuna yediremiyosan,ister istemez içe dönüp kendinle başbaşa kalırsın; o anda akrep gibi sokarsın kendini ya da hiçbir zaman postalamayacağın mektuplar yazarsın ona, ya da odanda ileri geri volta atarsın, hem küfür hem dua edersin sarhoş olursun, ya da kendini öldürecekmiş gibi davranırsın.
bu gidişat bir süre sonra tatsızlaşır, bıktırır adamı. yaratıcı biriysen acılı anlardan ortaya elle tutulur bişey çıkarabilir miyim diye sorarsın kendi kendine. i̇şte bir gece saat üç sularında başıma gelen tam da buydu.birden karar vermiştim. çektiğim acıyı tuvale dökecektim..."