hayal kırıklıkları ne de çok yer kaplıyo hayatlarımızda. en büyük ya da değil bilmiyorum ama sanırım unutamayacağım hayal kırıklıklarımdan birisi doğum günümde terk edilmemdi. hayatınızda gerçekten önemli bir konuma getirdiğiniz kişinin sizi değersiz hissettirmesi gerçekten korkunç bir his. ben şimdi size nasıl betimleyebilirim ki o hissi? akamayan yaşların yaktığı gözlerimden mi bahsedeyim yoksa mumu üfleyeceğim sırada tam göğsümün ortasına çöken acıdan mı? allah hiçbirinize betimlettirmesin o hissi arkadaşlar. terkedilmek başlı başına yetiyorken canınızı yakmaya bunun güzelce paketlenip size hediye edilmesi.. en güzel doğum günü hediyesi olsa gerek.