sanılanın aksine milliyetçilik duygularını kabartan bir dizi değil. tam anlamıyla, dil, din, ırk ayrımına rağmen insan kalmanın önemini her sahnesinde hissettiren, her diyaloğuyla tüm savaşların ayrışmaların saçmalığını anlatan bir dizi.
vatanı ve ailesi için vatan haini olmayı göze alan cevdet, türk gibi büyüyüp, türk gibi yaşayan ve iliklerine kadar hisseden ali kemal'in yunan olduğunu öğrenmesi, intihar edecekken yıldız'ın söyledikleri... ne olduğumuzun ne önemi var? sen bensin ben de senim!!!
ne çok seviyoruz birbirimize sıfatlar takmayı, yakıştırmayı... sen türk'sün diğeri kürt, diğeri yunan, diğeri i̇ngiliz.... hepimiz insan değil miyiz? ne zaman insan olmanın önüne bu sıfatları koyduk o günden beri birbirimizi yemiyor muyuz? sen müslümansın, diğeri hristiyan, öteki inanmıyor... her birimiz diğerimizle aynı olmak zorunda mı? bu dayatmalar neden?
vatan haini cevdet, kahraman cevdet... türk ali kemal, yunan ali kemal..... leon yunan subayı, türk kızına aşık, tüm ideallerinden vazgeçiyor onun için. biz birbirimizi sevdiysek diyor hilal'e, başka bir şeye gerek var mı? kirya veronica kocası ölünde tüm kininden intikam duygusundan vazgeçtiğini söylüyor. o duygularla harcadığı yıllara yazık değil mi? i̇lk bölümden itibaren tüm ayrışmalara karşı dimdik duran bir dizi yapmışlar. emeği geçenlerin ellerine sağlık.
hala izlemediyseniz, ya da yeniden izlemeyi düşünürseniz, bir kahramanlık hikayesi altında verilen 'insan olabilme', insan kalabilme' aşkın ve sevginin, bizi kategorize edip ayrıştıran tüm sıfatları nasıl gereksiz kıldığını farkederek izleyin... önce insan olmak gerektiğini hatırlatan bir dizi bu... dininizin, dilinizin,ırkınızın öncesinde insan olduğunuzu...