hayatı kaçırma hissi

gün geçtikçe beni saran bir his. okula gidiyorum yemek yiyorum arkadaşlarımla görüşüyorum ama sonuç olarak hep aynı şeyleri yapıyorum.insanı monoton hayat düzende tutarken bir yandan da sıkıyor.insanlar yamaçlardan atlıyor, sokak partilerinde bulunuyor, yunuslarla geziyor, dağ evlerinde doğallık içinde yaşıyorlar.bunları düşündükçe gerçekten hayata bir kere geleceğimiz gerçeğiyle yüzleşiyor ve hemen bir uçak bileti alıp insanı çoğu durumda mutsuz eden şu ülkeden uzaklaşmak istiyorum.ingiltere'de insanlar son ses müzikle dolaşan arabanın etrafına toplanıp dans ederken burdakiler kafalarını dışarı çıkarıp kızların popolarına bakıyor, laf atıyor.bizde hayatı yaşıyoruz onlarda hayatı yaşıyor ama onların bizim yaşadığımız hayata özendiğini zannetmiyorum bu yüzden belki de hayatı kaçırıyoruz. küçüklükten beri kafamıza sokulmaya çalışılan iyi bir üniversite oku iyi bir işin olsun sürekli test çöz olayları da belki de ilerde psikolojik bozuklukları olan bireyler olarak büyüdüğümüzü gösteren şeyler.keşke hayatı yaşarken gezip tozabilirken okuma şansımız olsa, keşke güzel yaz aylarında tatilin ve denizin keyfini çıkarmak yerine ders çalışmak zorunda kalmasaydık.