bir gün kapına gelsem - ümit yaşar oğuzcan
bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki
bu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum
beni çağırdığını bir defa duyabilsem
avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
başımı duvarlara vurup ölsem diyorum