bu gün kendi kendime bir sosyal deney gerçekleştirdim ve bu çok ani gelişti. şöyle anlatayım...
evimizin önünde her cuma pazar kurulur eve geldiğim haftalarda çıkar annemle alışveriş yaparım. son zamanlardaki rahatsızlıklarım yüzünden sürekli hastanedeyim ve oruç tutmam bi süre önerilmiyor. her neyse yine tahlil vermek için hastaneye gittik geri gelince de pazar'a çıktık pazarda dolanırken çaycının rahatsız edici bakışlarını var sırıtmasına maruz kaldım başta ses etmedim sonra bana çarparak yanımdan geçti şarkı mırıldana mırıldana aynı yolu geri dönerken annem bir şeyler alırken kenarda bekliyorum yine aynı şahıs bu sefer de dibime girip " sen ne tatlı bi şeysin yaa" diyip öpücük attı . o kadar dibime girme cesaretini nasıl buldu başta anlamadım . sen ne yaptığını sanıyorsun ya ne diyodum sen diye çıkışınca önce donup kaldı efendim dedi annem ve çevredekiler birden bize baktı ben yine ne efendim lan ne laf atıyorsun falan diye üsteleyince sana mı dedik lan diyip üstüme yürüdü sonra da ramazan günü zaten oruçluyum bide seninle mi uğraşılan diye bağırdı üstüne üstlük bi pazarcıda giyinip süslenip dışarı çıkıyorsunuz sonra böyle bağırıyorsunuz dedi ? ve annemle yoldan geçen bi abi destek çıkmasa belki de o çaycı bana vuracaktı. ve ben yalnız bırakıldım .sonra o şahıs telefon çaldı bahanesiyle uzaklaştı ben orada napıyor bu bakışlarına maruz kaldım
lafı fazla uzattım . demem o ki tacize karşı asla susmam destek olunsun olunmasın . fakat çarşıda pazarda orda burda kadın kadına bile destek çıkmıyor susuyor bunun sebebi benim giyinip süslenip dışarı çıkmam. susmayın asla bizim sesimiz çıktıkça onlar susacak elbet gün gelicek hepimize destek çıkanlar olucak