cılız bir sokak lambası ışığında aradım kaybettiğim gündüzlerimi,
günler geçmez
günler aymaz,
günler doğmaz oldu bana bu şehirde,
savurdum attım bütün umutlarımı gecelerden birinde.
----
sonsuz karanlığa doğan bebekler gibi aktım hiç tanımadığım annelerimin kasıklarından,
ve babalarımın korkularından,
insanların vicdanlarından,
----
plastik ağaçların gölgesinden güneş diye parlak spot ışıklarına baktım
karnımdaki tuhaf ağrıyı aşk sandım,
ve elimi tutanların beni sevdiğine inandım,
gülümseyen insanlar kötü olamaz sandım,
bu delirmiş insanların akıllı cümlelerine kandım,
----
beni siz büyüttünüz geceler,
bitmeyen günlere doğan sonsuz geceler,
çok anlamsız geliyor artık kendi uydurduğum kelimeler,
ve gülümsemeler,güzel sözler,kulağa hoş gelen heceler,
beni siz öldürdünüz geceler,
tabut gibi karanlık,mezar gibi soğuk geceler,
kulakları tırmalayan sessizlikler,
hiçbir anlamı olmayan sözcükler,
trabzan niyetine tutulan eller,
beni bir an bile yalnız bırakmayan geceler,
kan kokulu tuhaf geceler...