cemal süreya

yalnızca aşık olmanın bir evliliği yürütmeye nasıl da yetmeyeceğini hayat hikayesine baktıkça daha iyi anladığım şair. çünkü o ve seniha hanım bile boşandı ve üstüne süreya 4 kez daha evlendiyse bana pek aşkın mucizesinden bahsetmeyin.biraz açıklayalım efendim. seniha hanım; cemal süreya'nın ortaokulda vurulduğu kadın, ilk aşkı, kara tahtaya kızıl mısraları yazdıran, "seni sevdiğim anda her şeyim kızıl oldu, masmavi defterime kızıl satırlar doldu' dizelerinin muhattabı, ilk eşi... öyle bir aşk ki cemal süreyya seniha hanım'la evlilik yeminlerinde şu sözleri söylemiş; ' ben senin sevgilin,eşin,baban, ağabeyin,arkadaşınım. biri bitse biri kalır, seni hiç bırakmayacağım.' ama tabii ki 'seni hiç bırakmayacağım' cümlesinin kocaman bir yalan olduğunu hayat onlara da göstermiş.. "cemal'in gelgitli ruh hali, zaman zaman neşesine diyecek yokken zaman zaman şiddete varan öfkesi evliliği çekilmez hale getirmiş ''cemal süreya, seniha hanım'ı, onu üzdüğü günlerin ardından kaderin cilvesiyle mürekkep akıtan kalemine bakıp "onu üzdüm ya mürekkep bile ağlıyor" diyecek kadar çok sevmiş, hatta ve hatta böyle aşık olduğu karısına attığı tokatın pişmanlığı yüzünden bileklerini kesecek kadar ileri gitmiş. hal böyleyken 1958 de ayrılan çift 7 yıl sonra resmen boşanmış" aşk, öfke, pişmanlık.. bir de şu örnek var "hasan basri birlikte yazılmış notlar alıyor onlardan, bir kelime cemal yazıyor bir kelime seniha, kalemler değişik. seniha'nınki kahverengi mürekkep, cemal'inki mavi sevgili sözcüğünü seniha, hasan'ı cemal yazıyor, basri'yi tekrar seniha, böylece mektup sürüp gidiyor..." zaten hiç hayat hikayesine bakmasak da yine seniha hanım için yazılmış 'aşk' şiirini okusak bile bu aşkın büyüklüğü karşısında derinden etkilenebiliriz. benim bildiğim bir de 'balzamin' şiiri var yine seniha hanım için yazılmış. 'sen el kadar bir kadınsındır/ sabahlara kadar beyaz ve kirpikli/ bazı ağaçlara kapı komşu/ bazı çiçeklerin andırdığı...' herneyse şimdi bu böyle görkemli bir aşkken seniha hanım hamileyken cemal'in tanıştığı gizemli 'üvercinka'yı elbette duymuşsunuzdur. cemal'e şöhreti getiren şiiri yazdıran kadın. "süreya bir karar vermek durumundadır. çok sevdiği eşi seniha o çok istedikleri çocuklarını doğurmak üzeredir ve süreya karar verir 'üvercinka' ile ayrılık kararı alırken bir ağustos günü bu satırlar dökülür dizelere "acıların adını, ağustos koymalılar" vay ki ne vayy. i̇şte bu yüzdendir ki ben aşkın varlığına ve birliğine inanıyor ancak bir müddet sonra kuş olup uçtuğunu düşünüyorum. güvercin kanatlarında..