çok canım yanıyor. ama asla ona kızmadım haberi bile yok onu sevdiğimden, bir şekilde artık konuşmuyoruz. şimdi onunla konuşmadığım zaman bir eksiklik hissediyorum. sanki ölmüş de bir daha konuşamayacakmışım gibi bir eksiklik... o kadar alışmışım ki onunla konuşmaya, o sadece nasılsın diye sorsa ben iyi olacağım. onu tanıdığım için, kendimi şanslı hissediyorum ama bir daha asla onun gibi birini tanıyamayacakmışım gibi de çaresiz. garip.