güzel bir film. güzel bir kitap. okuduğu kitapları, izlediği filmleri ciddiye alan bir insanın hikayesi. çekim tekniği çok güzel. kurgusu çok güzel. iç acıtıcı bir yalınlığı ve samimiliği var bu eserin.
özellikle film müziklerini yapan eddie vedder birebir filmin içine girmişçesine sıcak ve samimi davranmış.
(bkz: hard sun)
(bkz: long night)
imdb top 250 listesinde öylesine gezinirken önüme çıkmıştı bu film. tam filmsizlik çektiğim bir dönemde. izledim. son sahneyle bir acı hissettim midemde. çoktandır canım bu kadar içten yanmamıştı. çoktandır bir film ağzıma sıçmamıştı. çoktandır bir hikaye, bir kurgu bana insan olduğumu hatırlatmayı başaramamıştı. o yüzden de insanlığımı düşündüm. hayatın adaletsizliğini. uçsuz bucaksız doğayı. ve biz insanların tüm güzellikleri yok edişini.
kendi arınmamızı ne zaman tamamlayabileceğimizi sordum kendime. cevap veren olmadı.