ailem bana kesinlikle küfür etmemem konusunda çocukluğumdan itibaren sürekli uyarıda bulunuyordu. bende kimseye küfür etmez onlar edincede küfür sahibinindir derdim çünkü ailem bana bunu öğretmişti. liseyi bitirene kadar bile "şerefsiz" kelimesi dışında kötü söz söylememiştim fakat üniversiteye gelince aslında küfrün bir devrim olduğunu, hayatın olmazsa olmazı olduğuna inanmaya başladım.ilk küfrümü de egosunu tatmin etmeye çalışan öğretim elemanına atmıştım. hatta bazıları için yeni küfürler bile icat ederdim ve etmeye de devam ediyorum....