ben bu güzel şarkı ile -yalan olmasın- ya 3 ya 4 sene önce tanıştım. ablam tanıştırmıştı, "nisyan, bir şarkı buldum. of of!" diyerek. bir dinledim, o gün bu gündür benimledir. 3-4 senede çok şey değişti hayatımda. yaşadığım ortam, hayatımdaki insanlar, dünyadan göçenler, dünyamıza gelenler... değişmeyen tek şey bu şarkı. hep benimle, mutluyken de mutsuzken de. ben bu şarkıyı herkese dinlettim. ablama, anneme, babama, amcama, arkadaşlarıma, öğretmenime, sevdiğim kişiye... bu şarkı çok derin, içindeki deryaya dalınca kurtaramıyor insan kendini. dinledikçe oluşan o acıdan zevk almaya başlıyorum ben. mutluyken aniden açıp bu şarkıyı dinlememin sebebini hala çözemedim ama efsane bir şarkı. bu saatlere en çok yakışanlardan.